Duygularım yarım ama yalnızlığım bütün
Burnumda kokun var dudaklarımda tütün
Bi nefes darbesiyle önlüyorum ölümü
Genelde mutsuzluk süslüyor günümü
Birinci tekil şahıs şiirlerime dahil
Bitki örtüsünde yalnızlık can çekiyor şair
Girdin uykularıma dahi inan farketmiyor halim
Karanlık tek rengim olamıyorum mani
Olur da yolun düşer yamaçlarımdan
Belki tekrar beni yaralamazsın zaaflarımdan
Bu denli karamsarlık akıyorken damarlarımdan
Mutluluk bir güvercin kanatlarında
Çünkü hayallerimin ortasında gözlerinde vardı
Defolu bilincimde duygular vebalı inan
gögüs kafesimde toplayıp semayı
Ateşe vermeliyim, beni bekleyen her vedayı
Bir tek ben kaldiramam bu eşsiz vebali
Buna yazdığım tüm şarkılarin sen kokması dahil
Kaydı yıldızlarım ani, sevdaları fani
Bir tek ben kaldıramam bu sonsuz vebali
Sen Hastalığıma iyi gelecek bir tedavi
Geçmiş anilarimda geç olmadan geçse bari
Unutmak ihtiyacım, unutmak her bir harfi dahi
Bilmek istersin diye düşündüm bıkkın halim
Nefretin yamaçlarında beni bulursun sandım
Artık hiç bi şeyin anlamı yok tatlım
Yalnızlık dar ağacında Sallanıyor Aklım
Ben üşüyorum gökyüzünü sarıyorken atkım
gönlüme giriyor ama aklımdan çıkıyorsun
Giderek zayıflayan güvenlerimi yıkıyorsun
Bilmek istemesem de beni sevmediğini biliyordum
Her halükarda Aklım Bu yalnızlıgı seçiyordu
eylül akşamıyla kahverengi sevdam
Bunu anlatmanın sen dışında yolu yok oysa
Gögüs kafesimde çiçek açsa seni orada tutsam
Mutluluk zehir olsaa sen olmadan Yutmam
Gögsüme saplanan bir hançer gibi sevgi
Beni her zamanki gibi ruhumdan teğet geçti
Kısacık saçlarını , ömrüm gibi sevdim
Asık yüzüm aynalarda kayboluyo direncim
Söz: Ahvali Efgan
Müzik: Berkay Çandır
0 Comments