Çıktın gittin bu kapıdan
Yerine yokluk geçti çoktan
Kurtulamam karanlıktan
Rengarenk bu ilaçlardan
Çıktın gittin bu kapıdan
Yerine yokluk geçti çoktan
Kurtulamam karanlıktan
Sebepsiz bu telaşlardan
Uzaklaştırdı bizi benzer farklılar
Ne huzur buldum şehirde ne aydınlıkta
Anlattım oldum hasta
Sustukça arttı ağrı
Odam karanlık mağara
Bu kaygı yalnızlıktan
Sabahlar oldu kahrım
Tükenmez ayrılıklar
Bi sessizlik bağırır kafamda her kılıkta
Mahkumduk sanki senle aynı evde aynı suçtan
Yaşarken aynı ağaçta bi sincap bi baykuşla
Tutup kendi ellerimden öptüm
GİT! Derken bile içten içe ürktüm
Taşıdığım sofrada kaldım tek
Hatrım olmamış bi hoşçakallık
Gözlerimi iğnelerle diktin
Altlarında mor halkalar bitti
Seyrettiğim çiçeğimdin küstün
Hatrım olmamış bi hoşçakallık
Çıktın gittin bu kapıdan
Yerine yokluk geçti çoktan
Kurtulamam karanlıktan
Rengarenk bu ilaçlardan
Çıktın gittin bu kapıdan
Yerine yokluk geçti çoktan
Kurtulamam karanlıktan
Sebepsiz bu telaşlardan
Gezdik en hırçın denizlerin kıyısında
Süslenir oynardık İstanbul’un ayazında
Yan yana direndik dizlerimiz kanadı
İstiklal’i kızıl dumanlarla boyadık
Belki en heyecanlı oyunundum oynadığın
Bir gün söyle seni şu koynuma koymadığım
Güneşe uzanan ellerimizi hatırla
Battı artık adaya giden bütün vapurlar
Bi damlasın yanaklarımdasın
Bi öfkesin dudaklarımdasın
Bi yıldızın uzaklığındasın
Hatrım olmamış bi hoşçakallık
Bi damlasın yanaklarımdasın
Bi öfkesin dudaklarımdasın
Bi yıldızın uzaklığındasın
Hatrım olmamış bi hoşçakallık
Çıktın gittin bu kapıdan
Yerine yokluk geçti çoktan
Kurtulamam karanlıktan
Rengarenk bu ilaçlardan
Çıktın gittin bu kapıdan
Yerine yokluk geçti çoktan
Kurtulamam karanlıktan
Sebepsiz bu telaşlardan
Çıktın gittin bu kapıdan
Yerine yokluk geçti çoktan
Kurtulamam karanlıktan
Rengarenk bu ilaçlardan
Çıktın gittin bu kapıdan
Yerine yokluk geçti çoktan
Kurtulamam karanlıktan
Sebepsiz bu telaşlardan
0 Yorum